Luisteren

Concerto in a kleine terts (naar Vivaldi) (BWV 593)

   [Allegro]

   Adagio

   Allegro

Sonate in c kleine terts (BWV 526)

   Vivace

   Largo

   Allegro

Onderdeel van de cd Het Utopa Barokorgel in het Orgelpark, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de cd Het Utopa Barokorgel in het Orgelpark, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de cd Het Utopa Barokorgel in het Orgelpark, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Het Utopa Barokorgel in het Orgelpark, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Het Utopa Barokorgel in het Orgelpark, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Het Utopa Barokorgel in het Orgelpark, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de cd Het Utopa Barokorgel in het Orgelpark, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Het Utopa Barokorgel in het Orgelpark, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Het Utopa Barokorgel in het Orgelpark, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Het Utopa Barokorgel in het Orgelpark, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de cd Mi Corazón - Tangos para órganos, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de cd Mi Corazón - Tangos para órganos, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de cd Mi Corazón - Tangos para órganos, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de cd Mi Corazón - Tangos para órganos, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de cd Mi Corazón - Tangos para órganos, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de cd Mi Corazón - Tangos para órganos, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de cd Mi Corazón - Tangos para órganos, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de cd Mi Corazón - Tangos para órganos, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de cd Mi Corazón - Tangos para órganos, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de cd Mi Corazón - Tangos para órganos, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de cd Mi Corazón - Tangos para órganos, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de cd Mi Corazón - Tangos para órganos, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD The Busy Drone, Orgelparkrecords.
 

Awotwi: “Het werk werd geschreven met het idee van elkaar kruisende cirkels als uitgangspunt. In plaats van cirkels worden motieven gebruikt die op elkaar zijn gestapeld.” 

Onderdeel van de CD The Busy Drone, Orgelparkrecords.

Wim de Ruiter: Straight Forward werd geschreven ter gelegenheid van een concert waarin het Orgelpark het werk van Wim de Ruiter centraal stelde. Dit ‘componistenportret’ vond plaats op zondag 24 maart 2013. 

Onderdeel van de CD The Busy Drone, Orgelparkrecords.
 

Darien Brito studeerde compositie bij onder anderen Gilius van Bergeijk aan het Koninklijk Conservatorium Den Haag. Bij het concert op zondag 10 maart 2013 in het Orgelpark ging zijn Bach Left Town in première. Brito: “Bach Left Town is geïnspireerd door een grapje dat Gilius van Bergeijk maakte. Bereidt u voor op snel voortgaande harmonische ontwikkelingen...” 

Onderdeel van de CD The Busy Drone, Orgelparkrecords.

Corné Roos: “Het idee achter Stilzwijgen Van Het Mechaniek is een experimenteel werk te componeren voor The Busy Drone, door het instrument klanken te laten spelen die op gewone orgels als onmogelijk speelbaar worden geacht. Stilzwijgen Van Het Mechaniek bestaat daarom louter uit te grote akkoorden, te lange tonen, te korte tonen en ongebruikelijke register-combinaties. The Busy Drone blijkt al deze elementen tot klinken te kunnen brengen, maar niet zonder bijvoorbeeld het willekeurig weglaten van tonen en een haperende intonatie.” 

Onderdeel van de CD The Busy Drone, Orgelparkrecords.

Piet-Jan van Rossum: Op vrijdag 21 maart 2014 presenteerde het Orgelpark een componistenportret van Piet-Jan van Rossum; dit concert opende hij met all fridays at 8 AM. De compositie maakt deel uit van a set for barrel organ and friends uit 2013. 

Onderdeel van de CD The Busy Drone, Orgelparkrecords.

Roderik de Man: Fuerza Interior ging in première ter gelegenheid van het componistenportret van Roderik de Man, op zaterdag 2 februari 2013 in het Orgelpark gepresenteerd. Het concert werd gegeven door Ensemble Black Pencil. De Man: “Fuerza Interior heeft betrekking op een project waarbij Zuid-Amerikaanse muziek door Black Pencil als uitgangspunt werd genomen. Die invloeden zijn dan ook duidelijk te horen, ook na de aanpassingen die voor The Busy Drone nodig waren.” 

Onderdeel van de CD The Busy Drone, Orgelparkrecords.

Chiel Meijering: “In 1984 was ik gevraagd door De Stichting The Busy Drone een stuk te schrijven. Ik schreef een wild stuk dat in eerste instantie Jumping Eggs heette, omdat de noten alle kanten opsprongen en The Busy Drone me bijna een levend organisme leek, een uitbroedmachine. Op een of andere manier is het nooit tot een première gekomen. Nu The Busy Drone in het Orgelpark staat komt het stuk alsnog tot leven. Zoals dat gaat als je een stuk heropent: je verandert onwillekeurig noten, je filtert de tijdgeest eruit, en houdt over waarvan je denkt dat het een absoluut tijdloze waarde heeft. De afgelopen jaren waren zo snel voorbij geraasd dat ik me realiseerde: ‘Here today, down tomorrow’.” Op vrijdag 17 oktober 2014 ging de compositie in het Orgelpark in première, in een geheel aan The Busy Drone gewijd concert. 

Onderdeel van de CD The Busy Drone, Orgelparkrecords.
 

Eirik Brandal: "SKRIK kent een enkele harmonische lijn die door het hele stuk heen wordt herhaald. De enige echte verandering is de hoeveelheid lucht die door de pijpen mag vloeien – een parameter die beheerst wordt door de lengte van een noot of de dichtheid van een akkoord."

Onderdeel van de CD The Busy Drone, Orgelparkrecords.

Hans Muller: “PurrePeDaaRitT is een weefsel met rafelranden. De titel is de fonetische vertaling van één van de jingles in het stuk. Het begint gestructureerd. Het weefsel wordt alsmaar dichter totdat het uiteenspat in een jingle. Dit patroon herhaalt zich nog een keer. Het laatste deel is gefragmenteerd en rafelt uiteindelijk uiteen dankzij een fout in de computerprogrammatuur, waarmee het is gecomponeerd.” Hans Muller speelde als voorzitter van Stichting The Busy Drone een belangrijke rol bij de overdracht van het instrument aan het Orgelpark. 

Onderdeel van de CD The Busy Drone, Orgelparkrecords.
 

Yael Levy (1983): “Het stuk is een poging het fenomeen van kringen in het water te beschrijven aan de hand van ontwikkelingen van muzikaal materiaal.” 

Onderdeel van de CD The Busy Drone, Orgelparkrecords.
 

Claudio F. Baroni: In het Busy Drone-concert op 9 oktober 2012 ging In Three Parts van Claudio Baroni in première. Het stuk was al in 2003 gecomponeerd. Baroni: “In Three Parts is in opdracht van Gilius van Bergeijk geschreven, met financiële steun van het Fonds voor de Scheppende Toonkunst. Het werk heeft drie delen: Horizontal, Vertical en Durations. De eerste twee delen zijn een ‘onafhankelijke’ canon; het derde deel is een melodie, met een citaat uit het werk van Heinrich Ignaz Franz von Biber. In Three Parts stelt verschillende aspecten van het automatisch spelende orgel centraal: het is muziek die een organist nooit zou kunnen spelen, en er wordt door het orgel allerlei aan toegevoegd, zoals zoemen, blazen en puffen.” 

Onderdeel van de CD The Busy Drone, Orgelparkrecords.
 

Niels van der Weiden: “In het stuk Rups verandert de ene melodie kruipend in de andere. Deze melodie ondergaat vreemde ritmische kronkelingen, waardoor de ene keer plots een walsje of een swing ontstaat, en de andere keer het stuk op een vreemdsoortige wijze ontzettend lijkt af te remmen. De ritmische kronkelingen en transformatie van de melodie zijn met een compositorische truc gecomponeerd. Elk ander hoorbaar gegeven is erbij geassocieerd."

Onderdeel van de CD The Busy Drone, Orgelparkrecords.
 

Guus Janssen: “Tumbling Triads (Strompelende drieklanken) klinkt alsof je een emmer met drieklanken leeggooit. Ze buitelen constant door en over elkaar heen, in een steeds groter wordende chaos, waarin een driestemmige canon nauwelijks herkenbaar is. In Antwerpen bezocht ik eens een café waar een vergelijkbaar dansorgel als The Busy Drone van de firma Decap nog gebruikt werd. Er kwamen allemaal deftig geklede Belgische heren dansen met hun vrouwen, die eruit zagen als bonbons. Dat was een inspiratiebron voor dit stuk dat dan ook aanschurkt tegen de lichte muziek.” 

Onderdeel van de CD The Busy Drone, Orgelparkrecords.
 

Eric de Clercq: Een Meter Sneeuw is in 2001 geschreven voor draaiorgel The Busy Drone, in opdracht van het Fonds voor de Scheppende Toonkunst, Amsterdam. Direct na het gereedkomen van deze compositie was het draaiorgel, als gevolg van renovaties en verhuizingen, langdurig niet beschikbaar voor concerten. Pas in oktober 2009 ging het in première in het Orgelpark. De Clercq: “Een Meter Sneeuw is opgedragen aan Paul Mulder en gaat over vitaliteit en hoop: bij de eerste vlokjes sneeuw al denken dat er vast een meter sneeuw komt te liggen.” 

Daan Manneke (1939): Op donderdag 3 maart 2011 ging L’istesso Tempo in première in het Orgelpark. Daan Manneke over het verhaal achter de compositie: “Een gemeentelijk ambtenaar, werkzaam in de plantsoenen van een provinciestadje is tevens de orgeldraaier van het stedelijke draaiorgel. Nadat hij is begonnen een walsje ‘te draaien’ ontspoort op enig moment dit muziekje. Het orgel loopt vast en de orgelman begint naarstig aan de schroeven te sleutelen teneinde het walsje weer op de rails te krijgen... Dat lukt niet. De ondertitel van het stuk is dan ook: [...] begon plotseling iemand geducht maar aandachtig aan het orgel te sleutelen; terwijl [...].” 

The Busy Drone
Sinds 2008 is het Orgelpark in het bezit van draaiorgel The Busy Drone. Het instrument werd in 1924 door de rma Mortier gebouwd voor een danscafé in België. In 1964 kwam het naar Nederland om bij de jaarlijkse boekenbeurs in de RAI de aandacht te vestigen op de stand van uitgeverij De Bezige Bij – vandaar de naam van het instrument. Van 1973 tot 2004 stond het orgel in het Stedelijk Museum in Amsterdam: Eduard de Wilde, destijds directeur, zag wel wat in het idee van Beunis en Verberne er nieuwe muziek voor te laten schrijven. The Busy Drone werd zo regelmatig het middelpunt van de concertserie Muziek van Nu; componisten als Louis Andriessen, Willem Breuker, Misha Mengelberg, Gilius van Bergeijk en Cor Kee schreven voor het instrument.

Na de restauratie van het Stedelijk Museum was er geen plaats meer voor The Busy Drone. In 2008 nam het Orgelpark The Busy Drone van de Stichting The Busy Drone over. Het Orgelpark liet het orgel in 2014 uitrusten met een MIDI-interface, zodat het ook via een computer en MIDI-klavie- ren bespeelbaar is. Deze cd portretteert The Busy Drone met ‘oude’ nieuwe muziek die sinds de jaren 60 voor het orgel geschreven zijn, en met werken die de afgelopen jaren in opdracht van het Orgelpark zijn gecomponeerd. 

Onderdeel van de CD The Busy Drone, Orgelparkrecords.
 

Henk de Vlieger: Bij het SandwichConcert op vrijdag 19 oktober 2012 stond The Busy Drone centraal; op het programma onder meer de première van Henk de Vliegers compositie Fresco – gecomponeerd in 1989 (!). De componist: “Zoals een fresco veroordeeld is tot de muur waarop hij is geschilderd, zo is deze compositie gebonden aan één specifiek onverplaatsbaar instrument: The Busy Drone. Ondanks de zeer georganiseerde opbouw van de compositie (alle melodisch, harmonisch, ritmisch en vormtechnisch materiaal heeft de getallenreeks 3-2-1 als simpele kiemcel) wil de titel bovendien de aandacht vestigen op het fris klinkende, bijna improvisatorische resultaat. Daarbij is dankbaar gebruik gemaakt van een polymetrische complexiteit, die alleen door een mechanisch instrument kan worden gerealiseerd, en – uiteraard! – de kleurrijke registratiemogelijkheden van het orgel. Het stuk werd in 1989 gecomponeerd in opdracht van het Fonds voor de Scheppende Toonkunst."

Onderdeel van de CD Merkstenen – Componistenportret Jan Welmers, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Merkstenen – Componistenportret Jan Welmers, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Merkstenen – Componistenportret Jan Welmers, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Merkstenen – Componistenportret Jan Welmers, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Merkstenen – Componistenportret Jan Welmers, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Merkstenen – Componistenportret Jan Welmers, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Merkstenen – Componistenportret Jan Welmers, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Merkstenen – Componistenportret Jan Welmers, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Merkstenen – Componistenportret Jan Welmers, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Merkstenen – Componistenportret Jan Welmers, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Ton sur Ton - Nieuwe muziek voor saxofoons en orgel, Orgelparkrecords.
 

Ian Wilson: "Pulsar is geïnspireerd door het astronomische fenomeen met dezelfde naam: een snel roterende neutronenster die regelmatige radiogolfpulsen uitzendt, evenals elektromagnetische straling, met frequenties die variëren van eens per enkele seconden tot duizendmaal per seconde. Gedurende hun zeer lange bestaan vertragen pulsars. Voorbij een bepaald punt lijkt het pulsgevende systeem te worden uitgeschakeld. Pulsar duurt twaalf minuten en bestaat uit acht delen die naadloos in elkaar overgaan. Naarmate de muziek vordert neemt het tempo af terwijl het aantal tellen per maat toeneemt, hetgeen een gevoel van intenser wordende spanning oproept. Daarnaast wordt een zeker gevoel van ‘buitenwereldsheid’ gecreëerd door de ongewone (maar niet onbekende) combinatie van saxofoonkwartet en orgel, wat goed past bij de inspiratiebron. Pulsar is geschreven in opdracht van het Orgelpark; het werd in februari 2013 in première gebracht door het Amstel Quartet en Pieter van Dijk."

Onderdeel van de CD Ton sur Ton - Nieuwe muziek voor saxofoons en orgel, Orgelparkrecords.

Andries van Rossem: "Geschreven in opdracht van het Orgelpark, voor Ties Mellema (alt-saxofoon) en Ko Zwanenburg (orgel). De verbinding met het werk van Mark Rothko is anekdotisch en werd ingegeven door mijn herinnering aan de eerste kennismaking met zijn werk. Vis-à-vis met een Rothko veranderde mijn waarneming geleidelijk van een nuchtere conclusie over de vorm van enkele monochrome kleurvlakken naar een zinderende staat, waarin dramatische kleuren je lijken te willen opzuigen. In de opbouw van de compositie voor orgel en altsax, die verloopt van maximale stilstand naar maximale beweging, diende zich een treffende parallel aan. In het samenspel is de saxofoon opgevat als een schaduwlijn van het orgel."

Onderdeel van de CD Ton sur Ton - Nieuwe muziek voor saxofoons en orgel, Orgelparkrecords.

Tõnu Kõrvits: "Ik heb inmiddels al aardig wat stukken geschreven over Thule, dat mystieke en mysterieuze Noorderland: na Pictures of Thule en Elegies of Thule volgde Sketches of Thule. Je zou kunnen zeggen dat de natuur en de mensen van Estland de verbindende lijn zijn in deze composities. Ik heb de bron die daarbij hoort serieus genomen: volksmuziek."

Onderdeel van de CD Ton sur Ton - Nieuwe muziek voor saxofoons en orgel, Orgelparkrecords.

Andries van Rossem: "Geschreven in opdracht van het Fonds voor de Podiumkunsten, voor Pieter van Dijk en het Amstel Quartet. Eén kleur in verschillende gradaties, tint op tint, uitwerken; dat is het idee. En kleur is dan de kleur van de harmonieën en de kleur van de instrumenten. Orgels en saxen verschillen hemelsbreed, maar ik heb vooral gezocht naar overeenkomsten.
In het samenspel worden de instrumenten als een gesloten ensemble van vijf spelers ingezet. De compositie is opgebouwd in drie delen: proloog-hoofddeel-epiloog, volgens het temposchema langzaam-snel-langzaam. In de epiloog wordt de opening van de Sweelinck-variaties van Ton de Leeuw geciteerd."

Onderdeel van de CD Ton sur Ton - Nieuwe muziek voor saxofoons en orgel, Orgelparkrecords.

Piet Kee: "Performance is het resultaat van een opdracht van het Fonds voor de Podiumkunsten en is geschreven voor Arno Bornkamp en Leo van Doeselaar. De saxofoon met al zijn rijke klankmogelijkheden is voor mij een ideaal instrument om met orgel te combineren. In dit stuk - dat uit drie (in elkaar overgaande) secties bestaat - wordt dat ook ruimtelijk uitgebuit. De saxofonist start op geruime afstand van het orgel en verplaatst zich geleidelijk aan tot hij/zij naast de organist staat. Dan volgt een uitbundige tweede sectie.
Na een geweldige klankuitbarsting van het orgel volgt een stilte, waarna de eerste sectie op omgekeerde wijze wordt herhaald: de saxofoonspeler verwijdert zich weer van het orgel, verplaatst zich naar een plek tegenover die van de start en de muziek van het eerste gedeelte klinkt op omgekeerde wijze - van achter naar voren, sterk gevarieerd - waardoor het stuk eindigt zoals het begon. Performance is uitgegeven door Bärenreiter-Verlag (BA 9392). Op verzoek van Arno Bornkamp maakte ik een arrangement voor 12 saxofoons en orgel, dat in het Orgelpark al enkele malen te horen was."

Onderdeel van de CD Blowing, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Blowing, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Blowing, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Blowing, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Blowing, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Blowing, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Blowing, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Blowing, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Blowing, Orgelparkrecords 2013.

Onderdeel van de cd Légendes, Orgelparkrecords. 

Onderdeel van de cd Légendes, Orgelparkrecords. 

Onderdeel van de cd Légendes, Orgelparkrecords. 

Onderdeel van de cd Légendes, Orgelparkrecords. 

Onderdeel van de cd Légendes, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de cd Légendes, Orgelparkrecords. 

Onderdeel van de cd Légendes, Orgelparkrecords. 

Onderdeel van de cd Légendes, Orgelparkrecords. 

Onderdeel van de cd Xenakis in het Orgelpark - 7090 & Jan Hage, Orgelparkrecords. 

Onderdeel van de cd Xenakis in het Orgelpark - 7090 & Jan Hage, Orgelparkrecords. 

Onderdeel van de cd Xenakis in het Orgelpark - 7090 & Jan Hage, Orgelparkrecords. 

Onderdeel van de CD Parade, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Parade, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Parade, Orgelparkrecords.

Parade:
   Choral
   Prélude du Rideau rouge
   No. 1 Prestidigitateur Chinois
   No. 3 Petite fille Américaine
   Ragtime du paquebot
   No. 2 Acrobates
   Suprème effort et chute des managers
   Suite au Prélude du Rideau rouge

Onderdeel van de CD Parade, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Parade, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Parade, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Parade, Orgelparkrecords.

La Création du monde
   Prélude
   Fugue
   Romance
   Scherzo
   Final

Onderdeel van de CD Parade, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Parade, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Parade, Orgelparkrecords.

Onderdeel van de CD Parade, Orgelparkrecords.

Martin Fondse en Wolfert Brederode vormen sinds 2008 toetsenduo Key Figures. Key Figures bepeelt niet alleen de piano: in fiete behoren alle mogelijke toetsinstrumenten tot het instrumentarium, zoals celesta en harmonium, Fender Rhodes en orgel, melodica en vibrandoneon. Key Figures combineert de lyriek van Brederode met de harmonische gelaagdheid van Fondse in strak geconstrueerde composities en intuïtieve improvisaties, alles met een groot gevoel voor melodie en samenklank. Een duo dat met evenveel gemak zowel intiem als orkestraal kan klinken.

De opnames voor de CD Key Figures van Orgelparkrecords vonden op 29, 30 en 31 augustus 2010 plaats in het Orgelpark.

Martin Fondse en Wolfert Brederode vormen sinds 2008 toetsenduo Key Figures. Key Figures bepeelt niet alleen de piano: in fiete behoren alle mogelijke toetsinstrumenten tot het instrumentarium, zoals celesta en harmonium, Fender Rhodes en orgel, melodica en vibrandoneon. Key Figures combineert de lyriek van Brederode met de harmonische gelaagdheid van Fondse in strak geconstrueerde composities en intuïtieve improvisaties, alles met een groot gevoel voor melodie en samenklank. Een duo dat met evenveel gemak zowel intiem als orkestraal kan klinken.

De opnames voor de CD Key Figures van Orgelparkrecords vonden op 29, 30 en 31 augustus 2010 plaats in het Orgelpark.

Martin Fondse en Wolfert Brederode vormen sinds 2008 toetsenduo Key Figures. Key Figures bepeelt niet alleen de piano: in fiete behoren alle mogelijke toetsinstrumenten tot het instrumentarium, zoals celesta en harmonium, Fender Rhodes en orgel, melodica en vibrandoneon. Key Figures combineert de lyriek van Brederode met de harmonische gelaagdheid van Fondse in strak geconstrueerde composities en intuïtieve improvisaties, alles met een groot gevoel voor melodie en samenklank. Een duo dat met evenveel gemak zowel intiem als orkestraal kan klinken.

De opnames voor de CD Key Figures van Orgelparkrecords vonden op 29, 30 en 31 augustus 2010 plaats in het Orgelpark.

Martin Fondse en Wolfert Brederode vormen sinds 2008 toetsenduo Key Figures. Key Figures bepeelt niet alleen de piano: in fiete behoren alle mogelijke toetsinstrumenten tot het instrumentarium, zoals celesta en harmonium, Fender Rhodes en orgel, melodica en vibrandoneon. Key Figures combineert de lyriek van Brederode met de harmonische gelaagdheid van Fondse in strak geconstrueerde composities en intuïtieve improvisaties, alles met een groot gevoel voor melodie en samenklank. Een duo dat met evenveel gemak zowel intiem als orkestraal kan klinken.

De opnames voor de CD Key Figures van Orgelparkrecords vonden op 29, 30 en 31 augustus 2010 plaats in het Orgelpark.

Martin Fondse en Wolfert Brederode vormen sinds 2008 toetsenduo Key Figures. Key Figures bepeelt niet alleen de piano: in fiete behoren alle mogelijke toetsinstrumenten tot het instrumentarium, zoals celesta en harmonium, Fender Rhodes en orgel, melodica en vibrandoneon. Key Figures combineert de lyriek van Brederode met de harmonische gelaagdheid van Fondse in strak geconstrueerde composities en intuïtieve improvisaties, alles met een groot gevoel voor melodie en samenklank. Een duo dat met evenveel gemak zowel intiem als orkestraal kan klinken.

De opnames voor de CD Key Figures van Orgelparkrecords vonden op 29, 30 en 31 augustus 2010 plaats in het Orgelpark.

Martin Fondse en Wolfert Brederode vormen sinds 2008 toetsenduo Key Figures. Key Figures bepeelt niet alleen de piano: in fiete behoren alle mogelijke toetsinstrumenten tot het instrumentarium, zoals celesta en harmonium, Fender Rhodes en orgel, melodica en vibrandoneon. Key Figures combineert de lyriek van Brederode met de harmonische gelaagdheid van Fondse in strak geconstrueerde composities en intuïtieve improvisaties, alles met een groot gevoel voor melodie en samenklank. Een duo dat met evenveel gemak zowel intiem als orkestraal kan klinken.

De opnames voor de CD Key Figures van Orgelparkrecords vonden op 29, 30 en 31 augustus 2010 plaats in het Orgelpark.

Martin Fondse en Wolfert Brederode vormen sinds 2008 toetsenduo Key Figures. Key Figures bepeelt niet alleen de piano: in fiete behoren alle mogelijke toetsinstrumenten tot het instrumentarium, zoals celesta en harmonium, Fender Rhodes en orgel, melodica en vibrandoneon. Key Figures combineert de lyriek van Brederode met de harmonische gelaagdheid van Fondse in strak geconstrueerde composities en intuïtieve improvisaties, alles met een groot gevoel voor melodie en samenklank. Een duo dat met evenveel gemak zowel intiem als orkestraal kan klinken.

De opnames voor de CD Key Figures van Orgelparkrecords vonden op 29, 30 en 31 augustus 2010 plaats in het Orgelpark.

Martin Fondse en Wolfert Brederode vormen sinds 2008 toetsenduo Key Figures. Key Figures bepeelt niet alleen de piano: in fiete behoren alle mogelijke toetsinstrumenten tot het instrumentarium, zoals celesta en harmonium, Fender Rhodes en orgel, melodica en vibrandoneon. Key Figures combineert de lyriek van Brederode met de harmonische gelaagdheid van Fondse in strak geconstrueerde composities en intuïtieve improvisaties, alles met een groot gevoel voor melodie en samenklank. Een duo dat met evenveel gemak zowel intiem als orkestraal kan klinken.

De opnames voor de CD Key Figures van Orgelparkrecords vonden op 29, 30 en 31 augustus 2010 plaats in het Orgelpark.

Martin Fondse en Wolfert Brederode vormen sinds 2008 toetsenduo Key Figures. Key Figures bepeelt niet alleen de piano: in fiete behoren alle mogelijke toetsinstrumenten tot het instrumentarium, zoals celesta en harmonium, Fender Rhodes en orgel, melodica en vibrandoneon. Key Figures combineert de lyriek van Brederode met de harmonische gelaagdheid van Fondse in strak geconstrueerde composities en intuïtieve improvisaties, alles met een groot gevoel voor melodie en samenklank. Een duo dat met evenveel gemak zowel intiem als orkestraal kan klinken.

De opnames voor de CD Key Figures van Orgelparkrecords vonden op 29, 30 en 31 augustus 2010 plaats in het Orgelpark.

Martin Fondse en Wolfert Brederode vormen sinds 2008 toetsenduo Key Figures. Key Figures bepeelt niet alleen de piano: in fiete behoren alle mogelijke toetsinstrumenten tot het instrumentarium, zoals celesta en harmonium, Fender Rhodes en orgel, melodica en vibrandoneon. Key Figures combineert de lyriek van Brederode met de harmonische gelaagdheid van Fondse in strak geconstrueerde composities en intuïtieve improvisaties, alles met een groot gevoel voor melodie en samenklank. Een duo dat met evenveel gemak zowel intiem als orkestraal kan klinken.

De opnames voor de CD Key Figures van Orgelparkrecords vonden op 29, 30 en 31 augustus 2010 plaats in het Orgelpark.

Martin Fondse en Wolfert Brederode vormen sinds 2008 toetsenduo Key Figures. Key Figures bepeelt niet alleen de piano: in fiete behoren alle mogelijke toetsinstrumenten tot het instrumentarium, zoals celesta en harmonium, Fender Rhodes en orgel, melodica en vibrandoneon. Key Figures combineert de lyriek van Brederode met de harmonische gelaagdheid van Fondse in strak geconstrueerde composities en intuïtieve improvisaties, alles met een groot gevoel voor melodie en samenklank. Een duo dat met evenveel gemak zowel intiem als orkestraal kan klinken.

De opnames voor de CD Key Figures van Orgelparkrecords vonden op 29, 30 en 31 augustus 2010 plaats in het Orgelpark.

Martin Fondse en Wolfert Brederode vormen sinds 2008 toetsenduo Key Figures. Key Figures bepeelt niet alleen de piano: in fiete behoren alle mogelijke toetsinstrumenten tot het instrumentarium, zoals celesta en harmonium, Fender Rhodes en orgel, melodica en vibrandoneon. Key Figures combineert de lyriek van Brederode met de harmonische gelaagdheid van Fondse in strak geconstrueerde composities en intuïtieve improvisaties, alles met een groot gevoel voor melodie en samenklank. Een duo dat met evenveel gemak zowel intiem als orkestraal kan klinken.

De opnames voor de CD Key Figures van Orgelparkrecords vonden op 29, 30 en 31 augustus 2010 plaats in het Orgelpark.

Martin Fondse en Wolfert Brederode vormen sinds 2008 toetsenduo Key Figures. Key Figures bepeelt niet alleen de piano: in fiete behoren alle mogelijke toetsinstrumenten tot het instrumentarium, zoals celesta en harmonium, Fender Rhodes en orgel, melodica en vibrandoneon. Key Figures combineert de lyriek van Brederode met de harmonische gelaagdheid van Fondse in strak geconstrueerde composities en intuïtieve improvisaties, alles met een groot gevoel voor melodie en samenklank. Een duo dat met evenveel gemak zowel intiem als orkestraal kan klinken.

De opnames voor de CD Key Figures van Orgelparkrecords vonden op 29, 30 en 31 augustus 2010 plaats in het Orgelpark.

Martin Fondse en Wolfert Brederode vormen sinds 2008 toetsenduo Key Figures. Key Figures bepeelt niet alleen de piano: in fiete behoren alle mogelijke toetsinstrumenten tot het instrumentarium, zoals celesta en harmonium, Fender Rhodes en orgel, melodica en vibrandoneon. Key Figures combineert de lyriek van Brederode met de harmonische gelaagdheid van Fondse in strak geconstrueerde composities en intuïtieve improvisaties, alles met een groot gevoel voor melodie en samenklank. Een duo dat met evenveel gemak zowel intiem als orkestraal kan klinken.

De opnames voor de CD Key Figures van Orgelparkrecords vonden op 29, 30 en 31 augustus 2010 plaats in het Orgelpark.

Martin Fondse en Wolfert Brederode vormen sinds 2008 toetsenduo Key Figures. Key Figures bepeelt niet alleen de piano: in fiete behoren alle mogelijke toetsinstrumenten tot het instrumentarium, zoals celesta en harmonium, Fender Rhodes en orgel, melodica en vibrandoneon. Key Figures combineert de lyriek van Brederode met de harmonische gelaagdheid van Fondse in strak geconstrueerde composities en intuïtieve improvisaties, alles met een groot gevoel voor melodie en samenklank. Een duo dat met evenveel gemak zowel intiem als orkestraal kan klinken.

De opnames voor de CD Key Figures van Orgelparkrecords vonden op 29, 30 en 31 augustus 2010 plaats in het Orgelpark.

Martin Fondse en Wolfert Brederode vormen sinds 2008 toetsenduo Key Figures. Key Figures bepeelt niet alleen de piano: in fiete behoren alle mogelijke toetsinstrumenten tot het instrumentarium, zoals celesta en harmonium, Fender Rhodes en orgel, melodica en vibrandoneon. Key Figures combineert de lyriek van Brederode met de harmonische gelaagdheid van Fondse in strak geconstrueerde composities en intuïtieve improvisaties, alles met een groot gevoel voor melodie en samenklank. Een duo dat met evenveel gemak zowel intiem als orkestraal kan klinken.

De opnames voor de CD Key Figures van Orgelparkrecords vonden op 29, 30 en 31 augustus 2010 plaats in het Orgelpark.

Martin Fondse en Wolfert Brederode vormen sinds 2008 toetsenduo Key Figures. Key Figures bepeelt niet alleen de piano: in fiete behoren alle mogelijke toetsinstrumenten tot het instrumentarium, zoals celesta en harmonium, Fender Rhodes en orgel, melodica en vibrandoneon. Key Figures combineert de lyriek van Brederode met de harmonische gelaagdheid van Fondse in strak geconstrueerde composities en intuïtieve improvisaties, alles met een groot gevoel voor melodie en samenklank. Een duo dat met evenveel gemak zowel intiem als orkestraal kan klinken.

De opnames voor de CD Key Figures van Orgelparkrecords vonden op 29, 30 en 31 augustus 2010 plaats in het Orgelpark.

Martin Fondse en Wolfert Brederode vormen sinds 2008 toetsenduo Key Figures. Key Figures bepeelt niet alleen de piano: in fiete behoren alle mogelijke toetsinstrumenten tot het instrumentarium, zoals celesta en harmonium, Fender Rhodes en orgel, melodica en vibrandoneon. Key Figures combineert de lyriek van Brederode met de harmonische gelaagdheid van Fondse in strak geconstrueerde composities en intuïtieve improvisaties, alles met een groot gevoel voor melodie en samenklank. Een duo dat met evenveel gemak zowel intiem als orkestraal kan klinken.

De opnames voor de CD Key Figures van Orgelparkrecords vonden op 29, 30 en 31 augustus 2010 plaats in het Orgelpark.

Martin Fondse en Wolfert Brederode vormen sinds 2008 toetsenduo Key Figures. Key Figures bepeelt niet alleen de piano: in fiete behoren alle mogelijke toetsinstrumenten tot het instrumentarium, zoals celesta en harmonium, Fender Rhodes en orgel, melodica en vibrandoneon. Key Figures combineert de lyriek van Brederode met de harmonische gelaagdheid van Fondse in strak geconstrueerde composities en intuïtieve improvisaties, alles met een groot gevoel voor melodie en samenklank. Een duo dat met evenveel gemak zowel intiem als orkestraal kan klinken.

De opnames voor de CD Key Figures van Orgelparkrecords vonden op 29, 30 en 31 augustus 2010 plaats in het Orgelpark.

Martin Fondse en Wolfert Brederode vormen sinds 2008 toetsenduo Key Figures. Key Figures bepeelt niet alleen de piano: in fiete behoren alle mogelijke toetsinstrumenten tot het instrumentarium, zoals celesta en harmonium, Fender Rhodes en orgel, melodica en vibrandoneon. Key Figures combineert de lyriek van Brederode met de harmonische gelaagdheid van Fondse in strak geconstrueerde composities en intuïtieve improvisaties, alles met een groot gevoel voor melodie en samenklank. Een duo dat met evenveel gemak zowel intiem als orkestraal kan klinken.

De opnames voor de CD Key Figures van Orgelparkrecords vonden op 29, 30 en 31 augustus 2010 plaats in het Orgelpark.

Martin Fondse en Wolfert Brederode vormen sinds 2008 toetsenduo Key Figures. Key Figures bepeelt niet alleen de piano: in fiete behoren alle mogelijke toetsinstrumenten tot het instrumentarium, zoals celesta en harmonium, Fender Rhodes en orgel, melodica en vibrandoneon. Key Figures combineert de lyriek van Brederode met de harmonische gelaagdheid van Fondse in strak geconstrueerde composities en intuïtieve improvisaties, alles met een groot gevoel voor melodie en samenklank. Een duo dat met evenveel gemak zowel intiem als orkestraal kan klinken.

De opnames voor de CD Key Figures van Orgelparkrecords vonden op 29, 30 en 31 augustus 2010 plaats in het Orgelpark.

Martin Fondse en Wolfert Brederode vormen sinds 2008 toetsenduo Key Figures. Key Figures bepeelt niet alleen de piano: in fiete behoren alle mogelijke toetsinstrumenten tot het instrumentarium, zoals celesta en harmonium, Fender Rhodes en orgel, melodica en vibrandoneon. Key Figures combineert de lyriek van Brederode met de harmonische gelaagdheid van Fondse in strak geconstrueerde composities en intuïtieve improvisaties, alles met een groot gevoel voor melodie en samenklank. Een duo dat met evenveel gemak zowel intiem als orkestraal kan klinken.

De opnames voor de CD Key Figures van Orgelparkrecords vonden op 29, 30 en 31 augustus 2010 plaats in het Orgelpark.

Martin Fondse en Wolfert Brederode vormen sinds 2008 toetsenduo Key Figures. Key Figures bepeelt niet alleen de piano: in fiete behoren alle mogelijke toetsinstrumenten tot het instrumentarium, zoals celesta en harmonium, Fender Rhodes en orgel, melodica en vibrandoneon. Key Figures combineert de lyriek van Brederode met de harmonische gelaagdheid van Fondse in strak geconstrueerde composities en intuïtieve improvisaties, alles met een groot gevoel voor melodie en samenklank. Een duo dat met evenveel gemak zowel intiem als orkestraal kan klinken.

De opnames voor de CD Key Figures van Orgelparkrecords vonden op 29, 30 en 31 augustus 2010 plaats in het Orgelpark.

Martin Fondse en Wolfert Brederode vormen sinds 2008 toetsenduo Key Figures. Key Figures bepeelt niet alleen de piano: in fiete behoren alle mogelijke toetsinstrumenten tot het instrumentarium, zoals celesta en harmonium, Fender Rhodes en orgel, melodica en vibrandoneon. Key Figures combineert de lyriek van Brederode met de harmonische gelaagdheid van Fondse in strak geconstrueerde composities en intuïtieve improvisaties, alles met een groot gevoel voor melodie en samenklank. Een duo dat met evenveel gemak zowel intiem als orkestraal kan klinken.

De opnames voor de CD Key Figures van Orgelparkrecords vonden op 29, 30 en 31 augustus 2010 plaats in het Orgelpark.

Onderdeel van de CD Music for organ and percussion, Orgelparkrecords 007-2010.

Misschien wel de twee bekendste componisten van orgelmuziek in de V.S. zijn William Bolcom (1938) en William Albright (1944-1998). Opvallende overeenkomsten tussen deze twee zijn hun actieve belangstelling voor lichte muziek (met name de ragtime) en het verbinden van het orgel met duistere, occulte zaken, gecombineerd met een, typisch Amerikaanse, eclectische manier van componeren. Dit alles is evident in Black Host (1967) voor orgel, slagwerk en tape, dat door Albright in première is gebracht. Angst, een basale emotie die het leven van velen beheerst, is het sleutelwoord in dit spectaculaire werk, waarin een griezelige sfeer wordt opgeroepen door hamerende clusters, klokken, verwijzingen naar het ‘Dies Irae’, een somber ostinato, een ragtime die ontaard in totale paniek en een geneefse psalmmelodie (Psalm 12 ‘Grijp in Heer! Niemand is nog trouw, geen mens spreekt nog waarheid’). ‘Gothic’ Horror! 

Onderdeel van de CD Music for organ and percussion, Orgelparkrecords 007-2010.

Wolfgang Rihm (1952) wordt beschouwd als de belangrijkste Duitse componist van onze tijd. In Siebengestalt voor orgel en tamtam (1974) gebruikt Rihm de tamtam naar eigen zeggen als een extra orgelregister. Tegelijkertijd valt de compositie op te vatten als een dialoog, onderbroken door een lange (en uiterst veeleisende) orgelsolo, waarbij de overeenkomst tussen de instrumenten opvalt: beide zijn in staat een complex boventoonspectrum hoorbaar te maken, hebben een dynamisch bereik van uisterend zacht tot verpletterend luid, en zijn daarmee aan elkaar gewaagd. De titel verwijst naar het getal zeven dat op verschillende manieren structureel aanwezig is. 

Onderdeel van de CD Music for organ and percussion, Orgelparkrecords 007-2010.

Sofia Gubaidulina (1931) schreef ‘Detto I’ voor een grote, kleurrijke slagwerkbezetting. Statische en bewegelijke passages, soms quasi-improvisatorisch, wisselen elkaar af. Een klagend halve toonsmotief vormt het basismotief dat op verschillende manieren wordt gebruikt, melodisch en in samenklanken. De slotpagina’s vormen één groot crescendo met stij- gende akkoorden boven een doorgaande bas guur, voerend naar een catastrofaal aandoend slot. 

Onderdeel van de CD Music for organ and percussion, Orgelparkrecords 007-2010.

Hans Koolmees (1959) maakt in Events (2006) van de nood een deugd: de problematiek van de afstand en het gebrek aan visueel contact tussen organist en slagwerker is uitgangspunt geweest waarbij de één op de akoestische signalen van de ander reageert en er een voortdurende interactie ontstaat door (quasi) imitatie. De schrijfwijze voor orgel refereert aan de sho, een Japans mondorgel. De invloed van de Japanse muziek uit zich verder in het statische en rituele karakter. De titel heeft betrekking op de vorm: een serie elementaire gebeurtenissen in primaire kleuren. 

Onderdeel van de CD Music for organ and percussion, Orgelparkrecords 007-2010.

Onderdeel van de CD Music for organ and percussion, Orgelparkrecords 007-2010.

‘The shining city’ is één van de vele werken waarin Jacob Ter Veldhuis (1951) een collage maakt van bestaand geluidsmateriaal, zoals gesproken tekst, met live instrumentale muziek. Het ritme van herhaalde tekstfragmenten vormt een belangrijk structureel element. Het werd oorspronkelijk in 2002 voor een grotere slagwerkbezetting geschreven in opdracht van het Muziekcentrum

Frits Philips in de ‘lichtstad’ Eindhoven en werd voor een kleinere bezetting bewerkt. Op de tape klinken fragmenten uit toespraken van o.a. dominees als Jesse Jackson en Donnie Swaggart en handelen over het opgaan van het licht in de duisternis. De muziek is sterk beïnvloed door de pop. 

Onderdeel van de CD L'Art de la transcription, Orgelparkrecords 005-2009. De stukken op deze cd zijn allemaal van componisten die in Parijs gewerkt hebben of daar nog steeds actief zijn. Het programma is divers: een symfonie, een deel uit een ballet, een deel uit een opera, een bewerking van twee vocale composities en een origineel orgelwerk dat later door de componist is bewerkt voor orkest. 

César Franck (1822-1890) was een laatbloeier. Zijn belangijkste composities schreef hij in het laatste deel van zijn leven. Zo voltooide hij zijn monumentale Symfonie in d kleine terts  in 1888, twee jaar voor zijn dood. Dit stuk, evenals zijn orgelwerken zonder enige overbodige virtuoze opsmuk en boordevol prachtige lyriek, werd aanvankelijk koel ontvangen. Nu geldt het ales een van de symfonische meesterwerken uit de Franse geschiedenis.

Bewerking voor orgel: Erwin Wiersinga, gebaseerd op de bewerking van Herbert M. Kidd.

Onderdeel van de CD L'Art de la transcription, Orgelparkrecords 005-2009. De stukken op deze cd zijn allemaal van componisten die in Parijs gewerkt hebben of daar nog steeds actief zijn. Het programma is divers: een symfonie, een deel uit een ballet, een deel uit een opera, een bewerking van twee vocale composities en een origineel orgelwerk dat later door de componist is bewerkt voor orkest. 

César Franck was een laatbloeier. Zijn belangijkste composities schreef hij in het laatste deel van zijn leven. Zo voltooide hij zijn monumentale Symfonie in d kleine terts  in 1888, twee jaar voor zijn dood. Dit stuk, evenals zijn orgelwerken zonder enige overbodige virtuoze opsmuk en boordevol prachtige lyriek, werd aanvankelijk koel ontvangen. Nu geldt het ales een van de symfonische meesterwerken uit de Franse geschiedenis.

Bewerking voor orgel: Erwin Wiersinga, gebaseerd op de bewerking van Herbert M. Kidd.

Onderdeel van de CD L'Art de la transcription, Orgelparkrecords 005-2009. De stukken op deze cd zijn allemaal van componisten die in Parijs gewerkt hebben of daar nog steeds actief zijn. Het programma is divers: een symfonie, een deel uit een ballet, een deel uit een opera, een bewerking van twee vocale composities en een origineel orgelwerk dat later door de componist is bewerkt voor orkest. 

César Franck was een laatbloeier. Zijn belangijkste composities schreef hij in het laatste deel van zijn leven. Zo voltooide hij zijn monumentale Symfonie in d kleine terts  in 1888, twee jaar voor zijn dood. Dit stuk, evenals zijn orgelwerken zonder enige overbodige virtuoze opsmuk en boordevol prachtige lyriek, werd aanvankelijk koel ontvangen. Nu geldt het ales een van de symfonische meesterwerken uit de Franse geschiedenis.

Bewerking voor orgel: Erwin Wiersinga, gebaseerd op de bewerking van Herbert M. Kidd.

Onderdeel van de CD L'Art de la transcription, Orgelparkrecords 005-2009. De stukken op deze cd zijn allemaal van componisten die in Parijs gewerkt hebben of daar nog steeds actief zijn. Het programma is divers: een symfonie, een deel uit een ballet, een deel uit een opera, een bewerking van twee vocale composities en een origineel orgelwerk dat later door de componist is bewerkt voor orkest. 

Charles Tournemire werd in 1889 toegelaten tot de orgelklas van César Franck in PArijs en zou later zijn opvolger worden in de Ste. Clotilde. In 1927 kreeg Tournermire, waarschijnlijk van de uitgever Choudens, opdracht tien orgeltranscripties te vervaardigen van delen uit opera's van onder anderen César Franck, Henri Busser en hemzelf. Het Choeur des Jeunes Filles is afkomstig uit de opera Les Dieux sont morts die in 1910-1912 werd gecomponeerd en in 1924 voor het eerst werd opgeveoerd in de opera te Parijs.

Bewerking voor orgel: Charles Tournemire (1870-1939)

Onderdeel van de CD L'Art de la transcription, Orgelparkrecords 005-2009. De stukken op deze cd zijn allemaal van componisten die in Parijs gewerkt hebben of daar nog steeds actief zijn. Het programma is divers: een symfonie, een deel uit een ballet, een deel uit een opera, een bewerking van twee vocale composities en een origineel orgelwerk dat later door de componist is bewerkt voor orkest. 

Maurice Duruflé (1902-1986) schreef zijn eerste belangrijke orgelwerk, het Scherzo (opus 2), in 1926. Het is opgedragen aan zijn leraar Charles Tournemire. In 1940 maakte Duruflé een orkestratie en voegde een Andante toe. Het werd gepubliceerd als Andante et Scherzo pour Orchestre (opus 8).

Onderdeel van de CD L'Art de la transcription, Orgelparkrecords 005-2009. De stukken op deze cd zijn allemaal van componisten die in Parijs gewerkt hebben of daar nog steeds actief zijn. Het programma is divers: een symfonie, een deel uit een ballet, een deel uit een opera, een bewerking van twee vocale composities en een origineel orgelwerk dat later door de componist is bewerkt voor orkest. 

Maurice Ravel (1875-1937) schreef helaas geen enkele compositie voor orgel. Wat hadden we graag geweten wat deze briljante orkestrator met de mogelijkheden van het orgel had gedaan! Ravel transcribeerde niet alleen eigen werk voor andere bezettingen (zo verschenen veel pianowerken ook als orkestwerken) maar ook dat van andere componisten (met als bekendste voorbeeld de Schilderijtentoonstelling van Modest Moussorgsky). We weten niets van Ravels verhouding tot het orgel, maar in 1927 verscheen bij Durand een bundel met zes orgeltranscripties, waaronder drie delen van het betoverende ballet Ma Mère L'Oye op deze cd. De transcripties zijn gemaakt door Pièrre Octave Ferroud (1900-1936), een goede vriend van Francois Poulenc, en Gaston Choisnel (1857-1921), organist in de St. Denis du St. Sacrament in Parijs. 

Onderdeel van de CD L'Art de la transcription, Orgelparkrecords 005-2009. De stukken op deze cd zijn allemaal van componisten die in Parijs gewerkt hebben of daar nog steeds actief zijn. Het programma is divers: een symfonie, een deel uit een ballet, een deel uit een opera, een bewerking van twee vocale composities en een origineel orgelwerk dat later door de componist is bewerkt voor orkest. 

Maurice Ravel (1875-1937) schreef helaas geen enkele compositie voor orgel. Wat hadden we graag geweten wat deze briljante orkestrator met de mogelijkheden van het orgel had gedaan! Ravel transcribeerde niet alleen eigen werk voor andere bezettingen (zo verschenen veel pianowerken ook als orkestwerken) maar ook dat van andere componisten (met als bekendste voorbeeld de Schilderijtentoonstelling van Modest Moussorgsky). We weten niets van Ravels verhouding tot het orgel, maar in 1927 verscheen bij Durand een bundel met zes orgeltranscripties, waaronder drie delen van het betoverende ballet Ma Mère L'Oye op deze cd. De transcripties zijn gemaakt door Pièrre Octave Ferroud (1900-1936), een goede vriend van Francois Poulenc, en Gaston Choisnel (1857-1921), organist in de St. Denis du St. Sacrament in Parijs. 

Onderdeel van de CD L'Art de la transcription, Orgelparkrecords 005-2009. De stukken op deze cd zijn allemaal van componisten die in Parijs gewerkt hebben of daar nog steeds actief zijn. Het programma is divers: een symfonie, een deel uit een ballet, een deel uit een opera, een bewerking van twee vocale composities en een origineel orgelwerk dat later door de componist is bewerkt voor orkest. 

Maurice Ravel (1875-1937) schreef helaas geen enkele compositie voor orgel. Wat hadden we graag geweten wat deze briljante orkestrator met de mogelijkheden van het orgel had gedaan! Ravel transcribeerde niet alleen eigen werk voor andere bezettingen (zo verschenen veel pianowerken ook als orkestwerken) maar ook dat van andere componisten (met als bekendste voorbeeld de Schilderijtentoonstelling van Modest Moussorgsky). We weten niets van Ravels verhouding tot het orgel, maar in 1927 verscheen bij Durand een bundel met zes orgeltranscripties, waaronder drie delen van het betoverende ballet Ma Mère L'Oye op deze cd. De transcripties zijn gemaakt door Pièrre Octave Ferroud (1900-1936), een goede vriend van Francois Poulenc, en Gaston Choisnel (1857-1921), organist in de St. Denis du St. Sacrament in Parijs. 

Onderdeel van de CD L'Art de la transcription, Orgelparkrecords 005-2009. De stukken op deze cd zijn allemaal van componisten die in Parijs gewerkt hebben of daar nog steeds actief zijn. Het programma is divers: een symfonie, een deel uit een ballet, een deel uit een opera, een bewerking van twee vocale composities en een origineel orgelwerk dat later door de componist is bewerkt voor orkest. 

Thierry Escaich (1965) is als organist werkzaam in de St. Etienne du Mont te Parijs. Eén van zijn voorgangers in deze kerk was Maurice Duruflé. Escaich werd reeds als 27-jarige benoemd als docent compositie aan het Conservatorium te Parijs. Hij heeft inmiddels een grote faam als componist en improvisator verworven. De twee gespeelde Poèmes zijn afkomstig uit de door de componist gemaakte transcripties van 3 Motets pour 12 voix mixtes et orgue uit 1998. De stukken zijn geïnspireerd op gedichten van Alain Suied.

Onderdeel van de CD L'Art de la transcription, Orgelparkrecords 005-2009. De stukken op deze cd zijn allemaal van componisten die in Parijs gewerkt hebben of daar nog steeds actief zijn. Het programma is divers: een symfonie, een deel uit een ballet, een deel uit een opera, een bewerking van twee vocale composities en een origineel orgelwerk dat later door de componist is bewerkt voor orkest. 

Thierry Escaich (1965) is als organist werkzaam in de St. Etienne du Mont te Parijs. Eén van zijn voorgangers in deze kerk was Maurice Duruflé. Escaich werd reeds als 27-jarige benoemd als docent compositie aan het Conservatorium te Parijs. Hij heeft inmiddels een grote faam als componist en improvisator verworven. De twee gespeelde Poèmes zijn afkomstig uit de door de componist gemaakte transcripties van 3 Motets pour 12 voix mixtes et orgue uit 1998. De stukken zijn geïnspireerd op gedichten van Alain Suied.

Onderdeel van de CD 'Mon orgue, c'est mon orchestre', Orgelparkrecords 004-2009. Op deze cd is een aantal orkestrale orgelwerken uit de eerste helft van de 20ste eeuw te beluisteren, die uitgevoerd worden op het Sauer-orgel uit 1922 van het Orgelpark. Het programma bevast werken van zowel Franse, Duitse als Nederlandse bodem.

In de Sinfonia van Hendrik Andriessen doet de invloed van Duitse muziek zich vooral gelden door een Wagneriaanse dramatiek. De componist maakt gebruik van traditionele middelen en componeertechnieken, zoals de sonatevorm (deel 1) en de fuga (deel 2). Het verstilde intermezzo (deel 3) lijkt geïnspireerd te zijn door de muziek van Claude Debussy. Het schilderachtige deel is qua sfeer in elk geval ver verwijderd van het pathos van de Duitse laatromantiek. Het werk eindigt met een virtuoze, Franse orgeltoccata (deel 4). De componeerstijl van Andriessen kan worden gekarakteriseerd als lyrisch en welluidend.

Onderdeel van de CD 'Mon orgue, c'est mon orchestre', Orgelparkrecords 004-2009. Op deze cd is een aantal orkestrale orgelwerken uit de eerste helft van de 20ste eeuw te beluisteren, die uitgevoerd worden op het Sauer-orgel uit 1922 van het Orgelpark. Het programma bevast werken van zowel Franse, Duitse als Nederlandse bodem.

In de Sinfonia van Hendrik Andriessen doet de invloed van Duitse muziek zich vooral gelden door een Wagneriaanse dramatiek. De componist maakt gebruik van traditionele middelen en componeertechnieken, zoals de sonatevorm (deel 1) en de fuga (deel 2). Het verstilde intermezzo (deel 3) lijkt geïnspireerd te zijn door de muziek van Claude Debussy. Het schilderachtige deel is qua sfeer in elk geval ver verwijderd van het pathos van de Duitse laatromantiek. Het werk eindigt met een virtuoze, Franse orgeltoccata (deel 4). De componeerstijl van Andriessen kan worden gekarakteriseerd als lyrisch en welluidend.

Onderdeel van de CD 'Mon orgue, c'est mon orchestre', Orgelparkrecords 004-2009. Op deze cd is een aantal orkestrale orgelwerken uit de eerste helft van de 20ste eeuw te beluisteren, die uitgevoerd worden op het Sauer-orgel uit 1922 van het Orgelpark. Het programma bevast werken van zowel Franse, Duitse als Nederlandse bodem.

In de Sinfonia van Hendrik Andriessen doet de invloed van Duitse muziek zich vooral gelden door een Wagneriaanse dramatiek. De componist maakt gebruik van traditionele middelen en componeertechnieken, zoals de sonatevorm (deel 1) en de fuga (deel 2). Het verstilde intermezzo (deel 3) lijkt geïnspireerd te zijn door de muziek van Claude Debussy. Het schilderachtige deel is qua sfeer in elk geval ver verwijderd van het pathos van de Duitse laatromantiek. Het werk eindigt met een virtuoze, Franse orgeltoccata (deel 4). De componeerstijl van Andriessen kan worden gekarakteriseerd als lyrisch en welluidend.

Onderdeel van de CD 'Mon orgue, c'est mon orchestre', Orgelparkrecords 004-2009. Op deze cd is een aantal orkestrale orgelwerken uit de eerste helft van de 20ste eeuw te beluisteren, die uitgevoerd worden op het Sauer-orgel uit 1922 van het Orgelpark. Het programma bevast werken van zowel Franse, Duitse als Nederlandse bodem.

In de Sinfonia van Hendrik Andriessen doet de invloed van Duitse muziek zich vooral gelden door een Wagneriaanse dramatiek. De componist maakt gebruik van traditionele middelen en componeertechnieken, zoals de sonatevorm (deel 1) en de fuga (deel 2). Het verstilde intermezzo (deel 3) lijkt geïnspireerd te zijn door de muziek van Claude Debussy. Het schilderachtige deel is qua sfeer in elk geval ver verwijderd van het pathos van de Duitse laatromantiek. Het werk eindigt met een virtuoze, Franse orgeltoccata (deel 4). De componeerstijl van Andriessen kan worden gekarakteriseerd als lyrisch en welluidend.

Onderdeel van de CD 'Mon orgue, c'est mon orchestre', Orgelparkrecords 004-2009. Op deze cd is een aantal orkestrale orgelwerken uit de eerste helft van de 20ste eeuw te beluisteren, die uitgevoerd worden op het Sauer-orgel uit 1922 van het Orgelpark. Het programma bevast werken van zowel Franse, Duitse als Nederlandse bodem.

Missa Brevis is een nieuw geschreven compositie voor orgel en bariton van Wijnand van Klaveren, geschreven in opdracht van het Orgelpark. Het werk past stilistisch gezien goed in het programma, omdat de componist een idioom heeft gehanteerd dat vergelijkbaar is met de andere stukken op de cd. In Missa Brevis krijgen vier misonderdelen gestalte aan de hand van een aantal korte delen, die in karakter sterk van elkaar verschillen. De muziek van Van Klaveren is zeer beweeglijk; het karakter van zijn stukken is zowel gecompliceerd als ongedwongen. De rusteloze aanroepingen in het Kyrie, het ernstige 'Hosanna' in het Sanctus en het opvallend frivole Benedictus zijn niet bepaald conform het verwachtingspatroon dat men van een getoonzette mis zou kunnen hebben. Een postmoderne knipoog naar een eeuwenoude traditie dus, maar wel met een innerlijke doorleving van componeerwijzen uit het fin de siècle.

Onderdeel van de CD 'Mon orgue, c'est mon orchestre', Orgelparkrecords 004-2009. Op deze cd is een aantal orkestrale orgelwerken uit de eerste helft van de 20ste eeuw te beluisteren, die uitgevoerd worden op het Sauer-orgel uit 1922 van het Orgelpark. Het programma bevast werken van zowel Franse, Duitse als Nederlandse bodem.

Missa Brevis is een nieuw geschreven compositie voor orgel en bariton van Wijnand van Klaveren, geschreven in opdracht van het Orgelpark. Het werk past stilistisch gezien goed in het programma, omdat de componist een idioom heeft gehanteerd dat vergelijkbaar is met de andere stukken op de cd. In Missa Brevis krijgen vier misonderdelen gestalte aan de hand van een aantal korte delen, die in karakter sterk van elkaar verschillen. De muziek van Van Klaveren is zeer beweeglijk; het karakter van zijn stukken is zowel gecompliceerd als ongedwongen. De rusteloze aanroepingen in het Kyrie, het ernstige 'Hosanna' in het Sanctus en het opvallend frivole Benedictus zijn niet bepaald conform het verwachtingspatroon dat men van een getoonzette mis zou kunnen hebben. Een postmoderne knipoog naar een eeuwenoude traditie dus, maar wel met een innerlijke doorleving van componeerwijzen uit het fin de siècle.

Onderdeel van de CD 'Mon orgue, c'est mon orchestre', Orgelparkrecords 004-2009. Op deze cd is een aantal orkestrale orgelwerken uit de eerste helft van de 20ste eeuw te beluisteren, die uitgevoerd worden op het Sauer-orgel uit 1922 van het Orgelpark. Het programma bevast werken van zowel Franse, Duitse als Nederlandse bodem.

Missa Brevis is een nieuw geschreven compositie voor orgel en bariton van Wijnand van Klaveren, geschreven in opdracht van het Orgelpark. Het werk past stilistisch gezien goed in het programma, omdat de componist een idioom heeft gehanteerd dat vergelijkbaar is met de andere stukken op de cd. In Missa Brevis krijgen vier misonderdelen gestalte aan de hand van een aantal korte delen, die in karakter sterk van elkaar verschillen. De muziek van Van Klaveren is zeer beweeglijk; het karakter van zijn stukken is zowel gecompliceerd als ongedwongen. De rusteloze aanroepingen in het Kyrie, het ernstige 'Hosanna' in het Sanctus en het opvallend frivole Benedictus zijn niet bepaald conform het verwachtingspatroon dat men van een getoonzette mis zou kunnen hebben. Een postmoderne knipoog naar een eeuwenoude traditie dus, maar wel met een innerlijke doorleving van componeerwijzen uit het fin de siècle.

Onderdeel van de CD 'Mon orgue, c'est mon orchestre', Orgelparkrecords 004-2009. Op deze cd is een aantal orkestrale orgelwerken uit de eerste helft van de 20ste eeuw te beluisteren, die uitgevoerd worden op het Sauer-orgel uit 1922 van het Orgelpark. Het programma bevast werken van zowel Franse, Duitse als Nederlandse bodem.

Missa Brevis is een nieuw geschreven compositie voor orgel en bariton van Wijnand van Klaveren, geschreven in opdracht van het Orgelpark. Het werk past stilistisch gezien goed in het programma, omdat de componist een idioom heeft gehanteerd dat vergelijkbaar is met de andere stukken op de cd. In Missa Brevis krijgen vier misonderdelen gestalte aan de hand van een aantal korte delen, die in karakter sterk van elkaar verschillen. De muziek van Van Klaveren is zeer beweeglijk; het karakter van zijn stukken is zowel gecompliceerd als ongedwongen. De rusteloze aanroepingen in het Kyrie, het ernstige 'Hosanna' in het Sanctus en het opvallend frivole Benedictus zijn niet bepaald conform het verwachtingspatroon dat men van een getoonzette mis zou kunnen hebben. Een postmoderne knipoog naar een eeuwenoude traditie dus, maar wel met een innerlijke doorleving van componeerwijzen uit het fin de siècle.

Onderdeel van de CD 'Mon orgue, c'est mon orchestre', Orgelparkrecords 004-2009. Op deze cd is een aantal orkestrale orgelwerken uit de eerste helft van de 20ste eeuw te beluisteren, die uitgevoerd worden op het Sauer-orgel uit 1922 van het Orgelpark. Het programma bevast werken van zowel Franse, Duitse als Nederlandse bodem.

Missa Brevis is een nieuw geschreven compositie voor orgel en bariton van Wijnand van Klaveren, geschreven in opdracht van het Orgelpark. Het werk past stilistisch gezien goed in het programma, omdat de componist een idioom heeft gehanteerd dat vergelijkbaar is met de andere stukken op de cd. In Missa Brevis krijgen vier misonderdelen gestalte aan de hand van een aantal korte delen, die in karakter sterk van elkaar verschillen. De muziek van Van Klaveren is zeer beweeglijk; het karakter van zijn stukken is zowel gecompliceerd als ongedwongen. De rusteloze aanroepingen in het Kyrie, het ernstige 'Hosanna' in het Sanctus en het opvallend frivole Benedictus zijn niet bepaald conform het verwachtingspatroon dat men van een getoonzette mis zou kunnen hebben. Een postmoderne knipoog naar een eeuwenoude traditie dus, maar wel met een innerlijke doorleving van componeerwijzen uit het fin de siècle.

Onderdeel van de CD 'Mon orgue, c'est mon orchestre', Orgelparkrecords 004-2009. Op deze cd is een aantal orkestrale orgelwerken uit de eerste helft van de 20ste eeuw te beluisteren, die uitgevoerd worden op het Sauer-orgel uit 1922 van het Orgelpark. Het programma bevast werken van zowel Franse, Duitse als Nederlandse bodem.

Onderdeel van de CD 'Mon orgue, c'est mon orchestre', Orgelparkrecords 004-2009. Op deze cd is een aantal orkestrale orgelwerken uit de eerste helft van de 20ste eeuw te beluisteren, die uitgevoerd worden op het Sauer-orgel uit 1922 van het Orgelpark. Het programma bevast werken van zowel Franse, Duitse als Nederlandse bodem.

Onderdeel van de CD 'Mon orgue, c'est mon orchestre', Orgelparkrecords 004-2009. Op deze cd is een aantal orkestrale orgelwerken uit de eerste helft van de 20ste eeuw te beluisteren, die uitgevoerd worden op het Sauer-orgel uit 1922 van het Orgelpark. Het programma bevast werken van zowel Franse, Duitse als Nederlandse bodem.

Opgenomen in de CD Offshore, Orgelparkrecords 002 - 2007. Geïmproviseerde en gecomponeerde muziek voor fluit, saxofoon en orgel. 

De muziek op deze CD is opgenomen in het Orgelpark in Amsterdam en in de Nicolaikerk in Utrecht. Bij de repertoirekeuze hebben we ons beperkt tot muziek uit de periode 1934-2007. Opvallend is de wederzijdse beïnvloeding tussen de muziekstijlen in deze periode. Waar een aantal klassieke componisten zich heeft laten inspireren door de ritmiek uit de jazzmuziek, hebben jazzmusici/-componisten weer dankbaar gebruik gemaakt van harmonieën uit de klassieke muziek. In de meeste stukken op Offshore is die wederzijdse beïnvloeding te horen. 

Het orgel is bovendien het enige instrument binnen de klassieke muziekwereld met een, nog steeds springlevende, improvisatietraditie. Improvisatie is tevens het wezenskenmerk vn de jazz. Jazz en klassieke muziek op één CD is wellicht opmerkelijk. Onze bezetting biedt echter de mogelijkheid om deze verschillende muziekstijlen samen te brengen. Sebastiaan van Delft, Theo Visser en Kris Goessens hebben ieder op eigen wijze de muziek op Offshore mee vorm gegeven.

Opgenomen in de CD Offshore, Orgelparkrecords 002 - 2007. Geïmproviseerde en gecomponeerde muziek voor fluit, saxofoon en orgel. 

De muziek op deze CD is opgenomen in het Orgelpark in Amsterdam en in de Nicolaikerk in Utrecht. Bij de repertoirekeuze hebben we ons beperkt tot muziek uit de periode 1934-2007. Opvallend is de wederzijdse beïnvloeding tussen de muziekstijlen in deze periode. Waar een aantal klassieke componisten zich heeft laten inspireren door de ritmiek uit de jazzmuziek, hebben jazzmusici/-componisten weer dankbaar gebruik gemaakt van harmonieën uit de klassieke muziek. In de meeste stukken op Offshore is die wederzijdse beïnvloeding te horen. 

Het orgel is bovendien het enige instrument binnen de klassieke muziekwereld met een, nog steeds springlevende, improvisatietraditie. Improvisatie is tevens het wezenskenmerk vn de jazz. Jazz en klassieke muziek op één CD is wellicht opmerkelijk. Onze bezetting biedt echter de mogelijkheid om deze verschillende muziekstijlen samen te brengen. Sebastiaan van Delft, Theo Visser en Kris Goessens hebben ieder op eigen wijze de muziek op Offshore mee vorm gegeven.

Opgenomen in de CD Offshore, Orgelparkrecords 002 - 2007. Geïmproviseerde en gecomponeerde muziek voor fluit, saxofoon en orgel. 

De muziek op deze CD is opgenomen in het Orgelpark in Amsterdam en in de Nicolaikerk in Utrecht. Bij de repertoirekeuze hebben we ons beperkt tot muziek uit de periode 1934-2007. Opvallend is de wederzijdse beïnvloeding tussen de muziekstijlen in deze periode. Waar een aantal klassieke componisten zich heeft laten inspireren door de ritmiek uit de jazzmuziek, hebben jazzmusici/-componisten weer dankbaar gebruik gemaakt van harmonieën uit de klassieke muziek. In de meeste stukken op Offshore is die wederzijdse beïnvloeding te horen. 

Het orgel is bovendien het enige instrument binnen de klassieke muziekwereld met een, nog steeds springlevende, improvisatietraditie. Improvisatie is tevens het wezenskenmerk vn de jazz. Jazz en klassieke muziek op één CD is wellicht opmerkelijk. Onze bezetting biedt echter de mogelijkheid om deze verschillende muziekstijlen samen te brengen. Sebastiaan van Delft, Theo Visser en Kris Goessens hebben ieder op eigen wijze de muziek op Offshore mee vorm gegeven.

Opgenomen in de CD Offshore, Orgelparkrecords 002 - 2007. Geïmproviseerde en gecomponeerde muziek voor fluit, saxofoon en orgel. 

De muziek op deze CD is opgenomen in het Orgelpark in Amsterdam en in de Nicolaikerk in Utrecht. Bij de repertoirekeuze hebben we ons beperkt tot muziek uit de periode 1934-2007. Opvallend is de wederzijdse beïnvloeding tussen de muziekstijlen in deze periode. Waar een aantal klassieke componisten zich heeft laten inspireren door de ritmiek uit de jazzmuziek, hebben jazzmusici/-componisten weer dankbaar gebruik gemaakt van harmonieën uit de klassieke muziek. In de meeste stukken op Offshore is die wederzijdse beïnvloeding te horen. 

Het orgel is bovendien het enige instrument binnen de klassieke muziekwereld met een, nog steeds springlevende, improvisatietraditie. Improvisatie is tevens het wezenskenmerk vn de jazz. Jazz en klassieke muziek op één CD is wellicht opmerkelijk. Onze bezetting biedt echter de mogelijkheid om deze verschillende muziekstijlen samen te brengen. Sebastiaan van Delft, Theo Visser en Kris Goessens hebben ieder op eigen wijze de muziek op Offshore mee vorm gegeven.

Opgenomen in de CD Offshore, Orgelparkrecords 002 - 2007. Geïmproviseerde en gecomponeerde muziek voor fluit, saxofoon en orgel. 

De muziek op deze CD is opgenomen in het Orgelpark in Amsterdam en in de Nicolaikerk in Utrecht. Bij de repertoirekeuze hebben we ons beperkt tot muziek uit de periode 1934-2007. Opvallend is de wederzijdse beïnvloeding tussen de muziekstijlen in deze periode. Waar een aantal klassieke componisten zich heeft laten inspireren door de ritmiek uit de jazzmuziek, hebben jazzmusici/-componisten weer dankbaar gebruik gemaakt van harmonieën uit de klassieke muziek. In de meeste stukken op Offshore is die wederzijdse beïnvloeding te horen. 

Het orgel is bovendien het enige instrument binnen de klassieke muziekwereld met een, nog steeds springlevende, improvisatietraditie. Improvisatie is tevens het wezenskenmerk vn de jazz. Jazz en klassieke muziek op één CD is wellicht opmerkelijk. Onze bezetting biedt echter de mogelijkheid om deze verschillende muziekstijlen samen te brengen. Sebastiaan van Delft, Theo Visser en Kris Goessens hebben ieder op eigen wijze de muziek op Offshore mee vorm gegeven.

Opgenomen in de CD Offshore, Orgelparkrecords 002 - 2007. Geïmproviseerde en gecomponeerde muziek voor fluit, saxofoon en orgel. 

De muziek op deze CD is opgenomen in het Orgelpark in Amsterdam en in de Nicolaikerk in Utrecht. Bij de repertoirekeuze hebben we ons beperkt tot muziek uit de periode 1934-2007. Opvallend is de wederzijdse beïnvloeding tussen de muziekstijlen in deze periode. Waar een aantal klassieke componisten zich heeft laten inspireren door de ritmiek uit de jazzmuziek, hebben jazzmusici/-componisten weer dankbaar gebruik gemaakt van harmonieën uit de klassieke muziek. In de meeste stukken op Offshore is die wederzijdse beïnvloeding te horen. 

Het orgel is bovendien het enige instrument binnen de klassieke muziekwereld met een, nog steeds springlevende, improvisatietraditie. Improvisatie is tevens het wezenskenmerk vn de jazz. Jazz en klassieke muziek op één CD is wellicht opmerkelijk. Onze bezetting biedt echter de mogelijkheid om deze verschillende muziekstijlen samen te brengen. Sebastiaan van Delft, Theo Visser en Kris Goessens hebben ieder op eigen wijze de muziek op Offshore mee vorm gegeven.

Opgenomen in de CD Offshore, Orgelparkrecords 002 - 2007. Geïmproviseerde en gecomponeerde muziek voor fluit, saxofoon en orgel. 

De muziek op deze CD is opgenomen in het Orgelpark in Amsterdam en in de Nicolaikerk in Utrecht. Bij de repertoirekeuze hebben we ons beperkt tot muziek uit de periode 1934-2007. Opvallend is de wederzijdse beïnvloeding tussen de muziekstijlen in deze periode. Waar een aantal klassieke componisten zich heeft laten inspireren door de ritmiek uit de jazzmuziek, hebben jazzmusici/-componisten weer dankbaar gebruik gemaakt van harmonieën uit de klassieke muziek. In de meeste stukken op Offshore is die wederzijdse beïnvloeding te horen. 

Het orgel is bovendien het enige instrument binnen de klassieke muziekwereld met een, nog steeds springlevende, improvisatietraditie. Improvisatie is tevens het wezenskenmerk vn de jazz. Jazz en klassieke muziek op één CD is wellicht opmerkelijk. Onze bezetting biedt echter de mogelijkheid om deze verschillende muziekstijlen samen te brengen. Sebastiaan van Delft, Theo Visser en Kris Goessens hebben ieder op eigen wijze de muziek op Offshore mee vorm gegeven.

Opgenomen in de CD Offshore, Orgelparkrecords 002 - 2007. Geïmproviseerde en gecomponeerde muziek voor fluit, saxofoon en orgel. 

De muziek op deze CD is opgenomen in het Orgelpark in Amsterdam en in de Nicolaikerk in Utrecht. Bij de repertoirekeuze hebben we ons beperkt tot muziek uit de periode 1934-2007. Opvallend is de wederzijdse beïnvloeding tussen de muziekstijlen in deze periode. Waar een aantal klassieke componisten zich heeft laten inspireren door de ritmiek uit de jazzmuziek, hebben jazzmusici/-componisten weer dankbaar gebruik gemaakt van harmonieën uit de klassieke muziek. In de meeste stukken op Offshore is die wederzijdse beïnvloeding te horen. 

Het orgel is bovendien het enige instrument binnen de klassieke muziekwereld met een, nog steeds springlevende, improvisatietraditie. Improvisatie is tevens het wezenskenmerk vn de jazz. Jazz en klassieke muziek op één CD is wellicht opmerkelijk. Onze bezetting biedt echter de mogelijkheid om deze verschillende muziekstijlen samen te brengen. Sebastiaan van Delft, Theo Visser en Kris Goessens hebben ieder op eigen wijze de muziek op Offshore mee vorm gegeven.

Opgenomen in de CD Offshore, Orgelparkrecords 002 - 2007. Geïmproviseerde en gecomponeerde muziek voor fluit, saxofoon en orgel. 

De muziek op deze CD is opgenomen in het Orgelpark in Amsterdam en in de Nicolaikerk in Utrecht. Bij de repertoirekeuze hebben we ons beperkt tot muziek uit de periode 1934-2007. Opvallend is de wederzijdse beïnvloeding tussen de muziekstijlen in deze periode. Waar een aantal klassieke componisten zich heeft laten inspireren door de ritmiek uit de jazzmuziek, hebben jazzmusici/-componisten weer dankbaar gebruik gemaakt van harmonieën uit de klassieke muziek. In de meeste stukken op Offshore is die wederzijdse beïnvloeding te horen. 

Het orgel is bovendien het enige instrument binnen de klassieke muziekwereld met een, nog steeds springlevende, improvisatietraditie. Improvisatie is tevens het wezenskenmerk vn de jazz. Jazz en klassieke muziek op één CD is wellicht opmerkelijk. Onze bezetting biedt echter de mogelijkheid om deze verschillende muziekstijlen samen te brengen. Sebastiaan van Delft, Theo Visser en Kris Goessens hebben ieder op eigen wijze de muziek op Offshore mee vorm gegeven.

Opgenomen in de CD Offshore, Orgelparkrecords 002 - 2007. Geïmproviseerde en gecomponeerde muziek voor fluit, saxofoon en orgel. 

De muziek op deze CD is opgenomen in het Orgelpark in Amsterdam en in de Nicolaikerk in Utrecht. Bij de repertoirekeuze hebben we ons beperkt tot muziek uit de periode 1934-2007. Opvallend is de wederzijdse beïnvloeding tussen de muziekstijlen in deze periode. Waar een aantal klassieke componisten zich heeft laten inspireren door de ritmiek uit de jazzmuziek, hebben jazzmusici/-componisten weer dankbaar gebruik gemaakt van harmonieën uit de klassieke muziek. In de meeste stukken op Offshore is die wederzijdse beïnvloeding te horen. 

Het orgel is bovendien het enige instrument binnen de klassieke muziekwereld met een, nog steeds springlevende, improvisatietraditie. Improvisatie is tevens het wezenskenmerk vn de jazz. Jazz en klassieke muziek op één CD is wellicht opmerkelijk. Onze bezetting biedt echter de mogelijkheid om deze verschillende muziekstijlen samen te brengen. Sebastiaan van Delft, Theo Visser en Kris Goessens hebben ieder op eigen wijze de muziek op Offshore mee vorm gegeven.

Op 17 april 2007 gaven organist Jan Raas en acteur Sander Commandeur een bijzonder concert in het Orgelpark. Het thema dat die maand als een rode draad door de programmering van het Orgelpark liep was Bouwkunst tussen 1940 en 1970. Jan Raas en Sander Commandeur namen enkele gedichten als uitgangspunt. Sander Commandeur zegde de gedichten; Jan Raas improviseerde er vervolgens over. Hij maakte daarbij gebruik van zowel de drie toenmalige orgels van het Orgelpark als van het kunstharmonium en de concertvleugel. 

Raas en Commandeur kozen gedichten uit de decennia na de Tweede Wereldoorlog. Toeval of niet (had het wellicht met de oorlog te maken?), huizen blijken in deze gedichten iets om afscheid van te nemen, of om, na een eerder afscheid, herinneringen bij op te halen. Deze opname is onderdeel van de Orgelparkrecords CD Jan Raas improviseert / Het huis in de poëzie.

Op 17 april 2007 gaven organist Jan Raas en acteur Sander Commandeur een bijzonder concert in het Orgelpark. Het thema dat die maand als een rode draad door de programmering van het Orgelpark liep was Bouwkunst tussen 1940 en 1970. Jan Raas en Sander Commandeur namen enkele gedichten als uitgangspunt. Sander Commandeur zegde de gedichten; Jan Raas improviseerde er vervolgens over. Hij maakte daarbij gebruik van zowel de drie toenmalige orgels van het Orgelpark als van het kunstharmonium en de concertvleugel. 

Raas en Commandeur kozen gedichten uit de decennia na de Tweede Wereldoorlog. Toeval of niet (had het wellicht met de oorlog te maken?), huizen blijken in deze gedichten iets om afscheid van te nemen, of om, na een eerder afscheid, herinneringen bij op te halen. Deze opname is onderdeel van de Orgelparkrecords CD Jan Raas improviseert / Het huis in de poëzie​.

Op 17 april 2007 gaven organist Jan Raas en acteur Sander Commandeur een bijzonder concert in het Orgelpark. Het thema dat die maand als een rode draad door de programmering van het Orgelpark liep was Bouwkunst tussen 1940 en 1970. Jan Raas en Sander Commandeur namen enkele gedichten als uitgangspunt. Sander Commandeur zegde de gedichten; Jan Raas improviseerde er vervolgens over. Hij maakte daarbij gebruik van zowel de drie toenmalige orgels van het Orgelpark als van het kunstharmonium en de concertvleugel. 

Raas en Commandeur kozen gedichten uit de decennia na de Tweede Wereldoorlog. Toeval of niet (had het wellicht met de oorlog te maken?), huizen blijken in deze gedichten iets om afscheid van te nemen, of om, na een eerder afscheid, herinneringen bij op te halen. Deze opname is onderdeel van de Orgelparkrecords CD Jan Raas improviseert / Het huis in de poëzie​.

Op 17 april 2007 gaven organist Jan Raas en acteur Sander Commandeur een bijzonder concert in het Orgelpark. Het thema dat die maand als een rode draad door de programmering van het Orgelpark liep was Bouwkunst tussen 1940 en 1970. Jan Raas en Sander Commandeur namen enkele gedichten als uitgangspunt. Sander Commandeur zegde de gedichten; Jan Raas improviseerde er vervolgens over. Hij maakte daarbij gebruik van zowel de drie toenmalige orgels van het Orgelpark als van het kunstharmonium en de concertvleugel. 

Raas en Commandeur kozen gedichten uit de decennia na de Tweede Wereldoorlog. Toeval of niet (had het wellicht met de oorlog te maken?), huizen blijken in deze gedichten iets om afscheid van te nemen, of om, na een eerder afscheid, herinneringen bij op te halen. Deze opname is onderdeel van de Orgelparkrecords CD Jan Raas improviseert / Het huis in de poëzie​.

Op 17 april 2007 gaven organist Jan Raas en acteur Sander Commandeur een bijzonder concert in het Orgelpark. Het thema dat die maand als een rode draad door de programmering van het Orgelpark liep was Bouwkunst tussen 1940 en 1970. Jan Raas en Sander Commandeur namen enkele gedichten als uitgangspunt. Sander Commandeur zegde de gedichten; Jan Raas improviseerde er vervolgens over. Hij maakte daarbij gebruik van zowel de drie toenmalige orgels van het Orgelpark als van het kunstharmonium en de concertvleugel. 

Raas en Commandeur kozen gedichten uit de decennia na de Tweede Wereldoorlog. Toeval of niet (had het wellicht met de oorlog te maken?), huizen blijken in deze gedichten iets om afscheid van te nemen, of om, na een eerder afscheid, herinneringen bij op te halen. Deze opname is onderdeel van de Orgelparkrecords CD Jan Raas improviseert / Het huis in de poëzie​.

Op 17 april 2007 gaven organist Jan Raas en acteur Sander Commandeur een bijzonder concert in het Orgelpark. Het thema dat die maand als een rode draad door de programmering van het Orgelpark liep was Bouwkunst tussen 1940 en 1970. Jan Raas en Sander Commandeur namen enkele gedichten als uitgangspunt. Sander Commandeur zegde de gedichten; Jan Raas improviseerde er vervolgens over. Hij maakte daarbij gebruik van zowel de drie toenmalige orgels van het Orgelpark als van het kunstharmonium en de concertvleugel. 

Raas en Commandeur kozen gedichten uit de decennia na de Tweede Wereldoorlog. Toeval of niet (had het wellicht met de oorlog te maken?), huizen blijken in deze gedichten iets om afscheid van te nemen, of om, na een eerder afscheid, herinneringen bij op te halen. Deze opname is onderdeel van de Orgelparkrecords CD Jan Raas improviseert / Het huis in de poëzie​.

Op 17 april 2007 gaven organist Jan Raas en acteur Sander Commandeur een bijzonder concert in het Orgelpark. Het thema dat die maand als een rode draad door de programmering van het Orgelpark liep was Bouwkunst tussen 1940 en 1970. Jan Raas en Sander Commandeur namen enkele gedichten als uitgangspunt. Sander Commandeur zegde de gedichten; Jan Raas improviseerde er vervolgens over. Hij maakte daarbij gebruik van zowel de drie toenmalige orgels van het Orgelpark als van het kunstharmonium en de concertvleugel. 

Raas en Commandeur kozen gedichten uit de decennia na de Tweede Wereldoorlog. Toeval of niet (had het wellicht met de oorlog te maken?), huizen blijken in deze gedichten iets om afscheid van te nemen, of om, na een eerder afscheid, herinneringen bij op te halen. Deze opname is onderdeel van de Orgelparkrecords CD Jan Raas improviseert / Het huis in de poëzie​.

Onderdeel van de cd Windstreken, Orgelparkrecords. 

Onderdeel van de cd Windstreken, Orgelparkrecords 001-2006. 

"Het middeleeuwse Bicinium van G. Rhau hebben we hier als basis genomen voor improvisaties. Het was het eerste lied op onze opnamedag en tevens de eerste "take". Bicinium betekent een samenspel tussen twee gelijkwaardige stemmen of instrumenten. Wij hebben het in dit geval iets ruimer aangepakt." - Pieter de Mast

Onderdeel van de cd Windstreken, Orgelparkrecords 001-2006. 

"Met Vol d'Oiseaux proberen we het grillige en onverwachte van sommige vogels weer te geven. Ik heb me hierbij ook laten inspireren door werk van Olivier Messiaen." - Pieter de Mast

Onderdeel van de cd Windstreken, Orgelparkrecords 001-2006. 

"G.r. bestaat slechts uit twee verschillende motiefjes in 7/4 (7/4 is een gebruikelijke maatsoort in Indiase klassieke muziek). De improvisaties van Jozef en Sandip geven het stuk verder vorm." - Pieter de Mast

Onderdeel van de cd Windstreken, Orgelparkrecords 001-2006. 

"De korte ballade Hautes Fagnes dankt haar naam aan de gelijknamige streek in België. Zij tracht iets van de rust en weidsheid van dit gebied weer te geven." - Pieter de Mast

Onderdeel van de cd Windstreken, Orgelparkrecords 001-2006. 

"Oene van Geel schreef Bye Bye Bangalore kort na een indrukwekkend verblijf in India. De harmonie kenmerkt zich door opeenstapelingen van verschillende drieklanken waardoor soms sprake is van bitonaliteit." - Pieter de Mast

Onderdeel van de cd Windstreken, Orgelparkrecords 001-2006. 

"Sunday Afternoon van Marlies du Mosch heeft een ontspannen, ietwat melancholieke sfeer over zich. In de bas wordt gebruik gemaakt van de hele toonladder, een handelsmerk van impressionisten als Claude Debussy." - Pieter de Mast

Onderdeel van de cd Windstreken, Orgelparkrecords 001-2006. 

"Passage is een lied voor onderweg. De ritmiek is rusteloos, de melodie verwachtingsvol. De (majeur) Sus 4 akkoorden versterken het 'goede' reisgevoel." - Pieter de Mast

Onderdeel van de cd Windstreken, Orgelparkrecords 001-2006. 

"Het enige stuk zonder improvisaties op deze cd is La Dent Blanche. Deze solo voor altdwarsfluit en dwarsfluit is geschreven na het aanschouwen (en gedeeltelijk beklimmen) van de berg met deze naam in Zwitserland. Ik had de compositie eerder opgenomen, maar nog niet met de natuurlijke akoestiek die dit stuk eigenlijk nodig heeft." - Pieter de Mast

Onderdeel van de cd Windstreken, Orgelparkrecords 001-2006. 

"The King's Son is opgedragen aan de, inmiddels overleden, zangeres Jahnavi Jayaprakash. Oene van Geel heeft nog met haar opgetreden en dat moet een onvergetelijke ervaring zijn geweest. De compositie staat in 7/8 (4-3 en 3-4) met een tussengedeelte in 12/8. De melodie verkent vele mogelijkheden binnen de tonaliteit." - Pieter de Mast

Onderdeel van de cd Windstreken, Orgelparkrecords 001-2006. 

"Bij wijze van intermezzo speelt Jozef Tommib van Squarepusher. Deze repeterende melodie werd gebruikt in de film Lost in Translation." - Pieter de Mast

Onderdeel van de cd Windstreken, Orgelparkrecords 001-2006. 

"We eindigen deze cd met een compositie van Frans Blanker. De sfeer in Very Early Spring wordt bepaald door het majeur 7 akkoord. Het is een nauwkeurig uitgeschreven stuk met hier en daar ruimte voor improvisaties." - Pieter de Mast

Opgenomen in de CD Offshore, Orgelparkrecords 002 - 2007. Geïmproviseerde en gecomponeerde muziek voor fluit, saxofoon en orgel. 

De muziek op deze CD is opgenomen in het Orgelpark in Amsterdam en in de Nicolaikerk in Utrecht. Bij de repertoirekeuze hebben we ons beperkt tot muziek uit de periode 1934-2007. Opvallend is de wederzijdse beïnvloeding tussen de muziekstijlen in deze periode. Waar een aantal klassieke componisten zich heeft laten inspireren door de ritmiek uit de jazzmuziek, hebben jazzmusici/-componisten weer dankbaar gebruik gemaakt van harmonieën uit de klassieke muziek. In de meeste stukken op Offshore is die wederzijdse beïnvloeding te horen. 

Het orgel is bovendien het enige instrument binnen de klassieke muziekwereld met een, nog steeds springlevende, improvisatietraditie. Improvisatie is tevens het wezenskenmerk vn de jazz. Jazz en klassieke muziek op één CD is wellicht opmerkelijk. Onze bezetting biedt echter de mogelijkheid om deze verschillende muziekstijlen samen te brengen. Sebastiaan van Delft, Theo Visser en Kris Goessens hebben ieder op eigen wijze de muziek op Offshore mee vorm gegeven.

Opgenomen in de CD Offshore, Orgelparkrecords 002 - 2007. Geïmproviseerde en gecomponeerde muziek voor fluit, saxofoon en orgel. 

De muziek op deze CD is opgenomen in het Orgelpark in Amsterdam en in de Nicolaikerk in Utrecht. Bij de repertoirekeuze hebben we ons beperkt tot muziek uit de periode 1934-2007. Opvallend is de wederzijdse beïnvloeding tussen de muziekstijlen in deze periode. Waar een aantal klassieke componisten zich heeft laten inspireren door de ritmiek uit de jazzmuziek, hebben jazzmusici/-componisten weer dankbaar gebruik gemaakt van harmonieën uit de klassieke muziek. In de meeste stukken op Offshore is die wederzijdse beïnvloeding te horen. 

Het orgel is bovendien het enige instrument binnen de klassieke muziekwereld met een, nog steeds springlevende, improvisatietraditie. Improvisatie is tevens het wezenskenmerk vn de jazz. Jazz en klassieke muziek op één CD is wellicht opmerkelijk. Onze bezetting biedt echter de mogelijkheid om deze verschillende muziekstijlen samen te brengen. Sebastiaan van Delft, Theo Visser en Kris Goessens hebben ieder op eigen wijze de muziek op Offshore mee vorm gegeven.

Opgenomen in de CD Offshore, Orgelparkrecords 002 - 2007. Geïmproviseerde en gecomponeerde muziek voor fluit, saxofoon en orgel. 

De muziek op deze CD is opgenomen in het Orgelpark in Amsterdam en in de Nicolaikerk in Utrecht. Bij de repertoirekeuze hebben we ons beperkt tot muziek uit de periode 1934-2007. Opvallend is de wederzijdse beïnvloeding tussen de muziekstijlen in deze periode. Waar een aantal klassieke componisten zich heeft laten inspireren door de ritmiek uit de jazzmuziek, hebben jazzmusici/-componisten weer dankbaar gebruik gemaakt van harmonieën uit de klassieke muziek. In de meeste stukken op Offshore is die wederzijdse beïnvloeding te horen. 

Het orgel is bovendien het enige instrument binnen de klassieke muziekwereld met een, nog steeds springlevende, improvisatietraditie. Improvisatie is tevens het wezenskenmerk vn de jazz. Jazz en klassieke muziek op één CD is wellicht opmerkelijk. Onze bezetting biedt echter de mogelijkheid om deze verschillende muziekstijlen samen te brengen. Sebastiaan van Delft, Theo Visser en Kris Goessens hebben ieder op eigen wijze de muziek op Offshore mee vorm gegeven.

Opgenomen in de CD Offshore, Orgelparkrecords 002 - 2007. Geïmproviseerde en gecomponeerde muziek voor fluit, saxofoon en orgel. 

De muziek op deze CD is opgenomen in het Orgelpark in Amsterdam en in de Nicolaikerk in Utrecht. Bij de repertoirekeuze hebben we ons beperkt tot muziek uit de periode 1934-2007. Opvallend is de wederzijdse beïnvloeding tussen de muziekstijlen in deze periode. Waar een aantal klassieke componisten zich heeft laten inspireren door de ritmiek uit de jazzmuziek, hebben jazzmusici/-componisten weer dankbaar gebruik gemaakt van harmonieën uit de klassieke muziek. In de meeste stukken op Offshore is die wederzijdse beïnvloeding te horen. 

Het orgel is bovendien het enige instrument binnen de klassieke muziekwereld met een, nog steeds springlevende, improvisatietraditie. Improvisatie is tevens het wezenskenmerk vn de jazz. Jazz en klassieke muziek op één CD is wellicht opmerkelijk. Onze bezetting biedt echter de mogelijkheid om deze verschillende muziekstijlen samen te brengen. Sebastiaan van Delft, Theo Visser en Kris Goessens hebben ieder op eigen wijze de muziek op Offshore mee vorm gegeven.

Opgenomen in de CD Offshore, Orgelparkrecords 002 - 2007. Geïmproviseerde en gecomponeerde muziek voor fluit, saxofoon en orgel. 

De muziek op deze CD is opgenomen in het Orgelpark in Amsterdam en in de Nicolaikerk in Utrecht. Bij de repertoirekeuze hebben we ons beperkt tot muziek uit de periode 1934-2007. Opvallend is de wederzijdse beïnvloeding tussen de muziekstijlen in deze periode. Waar een aantal klassieke componisten zich heeft laten inspireren door de ritmiek uit de jazzmuziek, hebben jazzmusici/-componisten weer dankbaar gebruik gemaakt van harmonieën uit de klassieke muziek. In de meeste stukken op Offshore is die wederzijdse beïnvloeding te horen. 

Het orgel is bovendien het enige instrument binnen de klassieke muziekwereld met een, nog steeds springlevende, improvisatietraditie. Improvisatie is tevens het wezenskenmerk vn de jazz. Jazz en klassieke muziek op één CD is wellicht opmerkelijk. Onze bezetting biedt echter de mogelijkheid om deze verschillende muziekstijlen samen te brengen. Sebastiaan van Delft, Theo Visser en Kris Goessens hebben ieder op eigen wijze de muziek op Offshore mee vorm gegeven.

Opgenomen in de CD Offshore, Orgelparkrecords 002 - 2007. Geïmproviseerde en gecomponeerde muziek voor fluit, saxofoon en orgel. 

De muziek op deze CD is opgenomen in het Orgelpark in Amsterdam en in de Nicolaikerk in Utrecht. Bij de repertoirekeuze hebben we ons beperkt tot muziek uit de periode 1934-2007. Opvallend is de wederzijdse beïnvloeding tussen de muziekstijlen in deze periode. Waar een aantal klassieke componisten zich heeft laten inspireren door de ritmiek uit de jazzmuziek, hebben jazzmusici/-componisten weer dankbaar gebruik gemaakt van harmonieën uit de klassieke muziek. In de meeste stukken op Offshore is die wederzijdse beïnvloeding te horen. 

Het orgel is bovendien het enige instrument binnen de klassieke muziekwereld met een, nog steeds springlevende, improvisatietraditie. Improvisatie is tevens het wezenskenmerk vn de jazz. Jazz en klassieke muziek op één CD is wellicht opmerkelijk. Onze bezetting biedt echter de mogelijkheid om deze verschillende muziekstijlen samen te brengen. Sebastiaan van Delft, Theo Visser en Kris Goessens hebben ieder op eigen wijze de muziek op Offshore mee vorm gegeven.

Opgenomen in de CD Offshore, Orgelparkrecords 002 - 2007. Geïmproviseerde en gecomponeerde muziek voor fluit, saxofoon en orgel. 

De muziek op deze CD is opgenomen in het Orgelpark in Amsterdam en in de Nicolaikerk in Utrecht. Bij de repertoirekeuze hebben we ons beperkt tot muziek uit de periode 1934-2007. Opvallend is de wederzijdse beïnvloeding tussen de muziekstijlen in deze periode. Waar een aantal klassieke componisten zich heeft laten inspireren door de ritmiek uit de jazzmuziek, hebben jazzmusici/-componisten weer dankbaar gebruik gemaakt van harmonieën uit de klassieke muziek. In de meeste stukken op Offshore is die wederzijdse beïnvloeding te horen. 

Het orgel is bovendien het enige instrument binnen de klassieke muziekwereld met een, nog steeds springlevende, improvisatietraditie. Improvisatie is tevens het wezenskenmerk vn de jazz. Jazz en klassieke muziek op één CD is wellicht opmerkelijk. Onze bezetting biedt echter de mogelijkheid om deze verschillende muziekstijlen samen te brengen. Sebastiaan van Delft, Theo Visser en Kris Goessens hebben ieder op eigen wijze de muziek op Offshore mee vorm gegeven.